2 yaş çocuk psikolojisi ve davranışları
2 yaşında bir çocuğu olan annelerin en büyük yakınmalarından biri çocuklarını disipline etmekte zorlanmalarıdır. Bilimsel kaynaklarda inat ve özerklik dönemi olarak tarif edilen bu dönemde çocuklar kendilerinden bir şey isteyen ebeveynlerini reddeder veya görmezden gelirler ve iki durumda da kendilerine yasaklanan şeyi yapmayı bırakmazlar. 2.5 yaşına gelen çocuklar istedikleri şeyi elde etmek, arzularına ulaşmak için ağlar, sağa sola vurur, hatta öfke patlamaları yaşarlar. Kendi kimliklerine ilişkin farkındalıkları artan 2 yaş çocukları ile baş etmek kolay değildir. Anne – babalar çocuklarının yetişkinlerin ricalarına ve komutlarına uysallıkla boyun eğmemeye başladığı bu dönemde yeterince sabır ve çaba gösterirlerse çocuğun kendisini toplumsallaşmış bir kimlik haline getirecek nitelikleri edinmesini sağlayabilirler. Bu zorlu bir süreçtir fakat gereken çabayı gösteren ebeveynler ileride bunun karşılığını alacaklardır.
2 yaş çocuğu merak ettiği, dokunup keşfetmek istediği şeylere yürüme becerisini kullanarak kolayca ulaşır. Bu ona heyecan veren bir tecrübedir ve engellendiği zaman çok tepkili davranabilir. Bu yaştaki bir bebeğin eline alıp oynadığı bir şeyi elinden almaya çalışırsanız çatışma başlar, nesneyi neden aldığınızı anlatmanız fayda etmez, çocuk bağırıp ağlamaya devam eder. Bu sırada siz de daha çok sinirlenirsiniz, sesinizin tonu yükselir, sertleşmeye başlarsınız. Durum o eşyanın alınması olmaktan çıkıp ikinizin arasında bir mücadele haline gelir. Sonuçta çocuk ağlamaya devam ederken siz de sinirden tükendiğinizi hissedersiniz. 2 yaş döneminde çocuklarla ebeveynler arasında sıklıkla yaşanabilir. Bu gibi durumlarda bebeğin olgunluk göstermesini bekleyemeyeceğimize göre doğru davranmak yetişkinlere kalmaktadır. Yani sinirlerine hakim olması, aşırı tepkili davranmaması gereken sizsiniz.
2 yaş çocuklarının inadıyla baş etmenin yolları:
Öncelikle bu inatçılık ve agresifliğin sizin çocuğunuza özgü bir durum olmadığını aklınızdan çıkarmamalısınız, başka birçok anne baba da sizin çektiğiniz sıkıntıyı çekiyorlar. Çocuğunuzla inatlaşmaktan kaçınmalısınız. Bazı şeyleri yapmamasını neden istemediğini uzun uzun açıklamaya da çalışmayın, henüz sizi anlayacak kadar büyümüş değildir. En doğrusu çocuğun dikkatini başka şeylere çekmeye çalışmaktır. Ne yaptığınız açıklamalar, ne de oyunlarla oyalama denemeleri bir işe yaramıyorsa bunlardan vazgeçin ve konuyla ilgilenmeyi kesip başka bir şeyler yapın; bu yöntem çoğu zaman işe yarar.